Εκκριτική ωτίτιδα ή αλλιώς υγρό στο αυτί είναι η παρουσία ορώδους ή βλεννώδους υγρού στο μέσο αυτί . Αποτελεί την πιο συχνή αιτία βαρηκοΐας στην παιδική ηλικία και έχει την υψηλότερη συχνότητα μεταξύ δύο και πέντε ετών. Κύριο ρόλο παίζει η ευσταχιανή σάλπιγγα που ρυθμίζει τη λειτουργία του αυτιού, που η απόφραξή της προκαλεί εκκριτική ωτίτιδα. Η απόφραξή της μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού, ή να οφείλεται σε υπερτροφικά κρεατάκια ή σε αλλεργική ρινίτιδα καθώς και σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και όγκους του ρινοφάρυγγα κυρίως στους ενήλικες
Πως καταλαβαίνουμε ότι το παιδί πάσχει;
Η ελάττωση της ακοής είναι ουσιαστικά το μόνο σύμπτωμα της ύπαρξης υγρού στο αυτί. Η βαρηκοΐα ποικίλλει, ακόμα και από μέρα σε μέρα και μπορεί για μεγάλα διαστήματα να παραμείνει αδιάγνωστη, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά. Οι γονείς συνήθως θεωρούν ότι το παιδί τους «δεν θέλει να τους ακούσει» ή τους αγνοεί ή δεν μπορεί να συγκεντρωθεί εύκολα. Τα μεγαλύτερα παιδιά συνήθως παραπονούνται για το ότι τα αυτιά τους είναι βουλωμένα η βουητά κάτι που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια και μετά από κρυολόγημα. Μπορεί να παραπονεθούν και για σποραδικούς πόνους ή θορύβους ακόμα και κώφωση το χειμώνα. Άλλες φορές την αντιλαμβάνονται οι νηπιαγωγοί ή οι βρεφονηπιοκόμοι ή οι λογοθεραπευτές που έχουν αναλάβει το παιδί. Η τελευταία αυτή περίπτωση είναι και η πιο ανησυχητική, καθώς το παιδί έχει ήδη αναπτύξει καθυστέρηση του λόγου
Εκκριτική ωτίτιδα και διάγνωση στο ιατρείο
λειτουργικά θέματα, όπως λόγου χάρη ένα στραβό διάφραγμα, το οποίο είναι η αιτία που δυσκολευόμαστε να αναπνεύσουμε.
Ο ΩΡΛ μέσα από έναν πλήρη ακοολογικό έλεγχο θα μπορέσει να εντοπίσει αν τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στην εκκριτική ωτίτιδα. Ως ειδικός ιατρός, από την κλινική εξέταση και τον ακοολογικό έλεγχο που περιλαμβάνει τυμπανόγραμμα και ακοόγραμμα μπορεί να έχει την πλήρη εικόνα του προβλήματος για να εφαρμόσει την κατάλληλη θεραπεια.
Τι μπορεί να συμβεί αν η εκκριτική ωτίτιδα μείνει αθεράπευτη;
Μόνιμες παραμορφώσεις της δομής του μέσου αυτιού (π.χ. συμφύσεις) και τελικά μόνιμη δυσλειτουργία του, που μπορεί να απαιτήσουν στο μέλλον πολύ ευαίσθητες επεμβάσεις. Επίσης, ας μην υποτιμηθούν καθόλου: η πιθανή καθυστέρηση στην ομιλία, οι δυσκολίες στο σχολείο και οι τάσεις απομονωτισμού στα μεγαλύτερα παιδιά.
Αντιμετώπιση ωτίτιδας
1. Με αγωγή
Η χρήση φυσιολογικού ορρού και αποσυμφορητικών της μύτης, η αντιβίωση καθώς και το μάσημα τσίχλας, βοηθούν στην απομάκρυνση του υγρού. Αν αυτό παρά τα παραπάνω υπάρχει πάνω από 6 εβδομάδες, τότε μια μικρή χειρουργική επέμβαση καλείται να δώσει τη λύση.
2. Χειρουργική αντιμετώπιση
Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία, διαρκεί περίπου 20 λεπτά και συνίσταται στην, κάτω από το μικροσκόπιο, τοποθέτηση μικρού σωληνίσκου αερισμού πάνω στο τύμπανο ώστε να έλθει σε μόνιμη επικοινωνία το μέσο αυτί με τον αέρα. Έτσι επιτυγχάνονται και η απομάκρυνση του υγρού και ο καλός αερισμός του. Αυτό συνδυάζεται και με αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων-κρεατάκια ,η πιο συχνή αιτία της εκκριτικής ωτιτιδας.Το παιδί παραμένει στο νοσοκομείο μόνο για λίγες ώρες και δεν πονά. Οι σωληνίσκοι αερισμού αποβάλλονται αυτόματα από το ίδιο το αυτί σε διάστημα 6-12 μηνών.
